Oto kartka z cylku: jaka szkoda, że nie można mieć wszystkiego. Tak właśnie któregoś dnia pomyśleli mieszkańcy pewnej małej wsi i postanowili zorganizować Festiwal Marchewki. Nie mieli wiele. Nie zrobili plakatów, bo za daleko było do drukarni w dużym mieście. Nie ogłosili się w Internecie, bo nie mieli kont na portalach społecznościowych. Nie rozłożyli namiotów promocyjnych. Nie zaprosili sprzedawców waty cukrowej, kukurydzy, popcornu, lodów włoskich, ani hotdogów. Postanowili, że obędą się też bez znanego konferansjera i bez programu festiwalu w ulotce. Po prostu wstali z samego rana, każdy wziął dowolnej wielkości marchewkę i jakiś kijaszek. Bawili się przednio przez cały dzień. Głównie rozmawiali, trochę tańczyli i piekli marchewki na ognisku. Atmosfera była fantastyczna, pogoda dopisała :) Na koniec dnia ułożyli z marchewek wielki napis: jak to dobrze, że nie można mieć wszystkiego. Potem jednak rozważyli to wspólnie i stwierdzili, że przecież oni właściwie wszystko mają (!). Rozebrali napis i rozradowani wrócili do domów. Festiwal Marchewki postanowili powtarzać co roku.